تفاوت اصلی بین شماره حساب و IBAN در محدوده و ساختار آنها نهفته است. شماره حساب یک شناسه منحصر به فرد برای یک حساب بانکی در یک بانک خاص در یک کشور است. معمولاً یک سری رقم است و قالب آن از بانکی به بانک دیگر متفاوت است. از سوی دیگر، IBAN در سطح بین المللی شناخته شده است و شامل جزئیات اضافی مانند کد کشور و اعداد بررسی است. این امر آن را برای معاملات بین المللی دقیق تر و استانداردتر می کند.

طول IBAN می تواند بین کشورها متفاوت باشد و از 14 تا 34 کاراکتر الفبایی متغیر باشد. با این حال، متداول ترین طول ها بین 20 تا 24 کاراکتر هستند. هر کشور یک طول ثابت برای قالب IBAN خود دارد.

اگرچه IBAN برای شناسایی منحصر به فرد حساب های بانکی برای تراکنش های بین المللی طراحی شده است، کد SWIFT/BIC نیز اغلب مورد نیاز است. کد SWIFT/BIC بانک خاصی را که حساب در آن نگهداری می شود، مشخص می کند. در حالی که IBAN شماره حساب و کشور را ارائه می دهد، SWIFT/BIC اطلاعاتی در مورد بانک و شعبه ارائه می دهد که آن را برای پردازش کارآمد تراکنش های بین المللی ضروری می کند.

در مواردی که در تعداد ارقام مورد نیاز برای IBAN عدم تطابق وجود دارد (به عنوان مثال، IBAN گیرنده پرداخت 23 رقم است، اما سیستم بانک پرداخت کننده به 24 رقم نیاز دارد)، ضروری است:

بررسی IBAN: اطمینان حاصل کنید که IBAN ارائه شده صحیح و کامل است.

با بانک پرداخت کننده تماس بگیرید: با بانک در مورد اختلاف صحبت کنید تا راه حلی پیدا کنید. ممکن است آن‌ها روشی برای رسیدگی به چنین مواردی داشته باشند.

با بانک گیرنده تماس بگیرید: بپرسید آیا فرمت خاصی یا اطلاعات اضافی برای انتقال‌های بین‌المللی لازم است.

استفاده از کد شناسایی بانک (BIC) را در نظر بگیرید: گاهی اوقات، افزودن BIC بانک به همراه IBAN ممکن است مشکل را حل کند.

روش‌های انتقال جایگزین را بررسی کنید: اگر مشکل همچنان ادامه دارد، استفاده از خدمات انتقال متفاوتی را که می‌توانند طول IBAN داده شده را پشتیبانی کنند، در نظر بگیرید.

روش جایگزین: استفاده از SWIFT/BIC و شماره حساب